Geert Wilders, leider van de Partij voor de Vrijheid (PVV) in Nederland, heeft een lange geschiedenis van connecties met Israël, die zowel persoonlijk als politiek van aard zijn. Deze connecties zijn diepgaand en omvatten financiële, ideologische en officiële dimensies, wat hem een controversiële figuur maakt in zowel binnenlandse als internationale context. Hieronder volgt een uitgebreide analyse van deze banden, gebaseerd op beschikbare informatie tot en met 15 mei 2025.
Persoonlijke Geschiedenis en Invloed
Wilders' connectie met Israël begon in zijn jeugd, toen hij in 1980 op 17-jarige leeftijd naar Israël vertrok om te werken in een moshav, een collectieve boerderij, op de Westelijke Jordaanoever
. Hij beschreef dit gebied liever als "bevrijd gebied," wat al een indicatie geeft van zijn pro-Israëlische houding. Dit verblijf, oorspronkelijk bedoeld als een alternatief voor een reis naar Australië vanwege financiële beperkingen, had een blijvende impact op zijn wereldbeeld. Hij leerde zichzelf kennen, ging illegaal de grens over en zag conflicten, wat zijn latere politieke standpunten over Israël en het Midden-Oosten vormde
. Deze ervaring lijkt een fundamentele rol te hebben gespeeld in zijn latere retoriek, waarin hij Israël vaak als een bondgenoot tegen islamitische invloeden portretteerde.
Politieke Standpunten en Steun
Wilders is een uitgesproken supporter van Israël en heeft herhaaldelijk zijn steun uitgesproken, bijvoorbeeld door te stellen dat "Israël de eerste verdedigingslinie van het Westen is" na zijn verkiezingsoverwinning in 2023
. Hij heeft ook standpunten ingenomen die aansluiten bij de Israëlische rechtervleugel, zoals de bewering dat "Jordanië Palestina is," wat hij deelde met sommige Israëlische politici
. Zijn pro-Israëlische houding is onderdeel van zijn bredere anti-islamitische en anti-immigratieagenda, wat hem zowel binnen Nederland als internationaal controversieel maakt. Deze standpunten hebben geleid tot nauwe banden met Israëlische officials, zoals blijkt uit zijn recente ontmoetingen, waaronder een bijeenkomst met de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken in november 2024 om antisemitisme te bespreken na incidenten in Amsterdam.
Financiële en Ideologische Banden
Wilders' connecties met Israël zijn niet alleen ideologisch, maar ook financieel. Hij heeft financiële steun ontvangen van pro-Israëlische groepen, met name in de VS en Israël. Bijvoorbeeld, zijn film Fitna, die controversieel was vanwege zijn anti-islamitische boodschap, werd gefinancierd door organisaties zoals de Clarion Fund en Aish HaTorah, die banden hebben met Israëlische belangen, waaronder settlers op de Westelijke Jordaanoever
. Daarnaast heeft hij steun gekregen van figuren zoals David Horowitz en Daniel Pipes, die hem hebben geholpen bij het werven van fondsen in de VS, met bedragen in de zes cijfers in 2009
. Deze financiële banden zijn cruciaal, vooral omdat de PVV als eenmanspartij beperkt is in overheidsfinanciering, en Wilders afhankelijk is van externe bronnen.
Een tabel samenvattend de belangrijkste financiers en hun connecties:
Financier/Organisatie |
Connectie met Israël |
Bijdrage aan Wilders |
---|---|---|
Clarion Fund |
Gefinancierd door Aish HaTorah, pro-Israël |
Financiering van Fitna (~$400.000) |
Aish HaTorah |
Gelinkt aan West Bank settlers |
Financiering van Fitna |
David Horowitz Freedom Center |
Pro-Israël, anti-islamitisch |
Introductie tot financiers, fondsenwerving |
Daniel Pipes (Middle East Forum) |
Pro-Israël, Legal Project (2007) |
"Zes cijfers" fondsenwerving in 2009 |
Deze financiële steun heeft Wilders in staat gesteld zijn politieke activiteiten uit te breiden, maar heeft ook vragen opgeroepen over de mate waarin zijn beleid wordt beïnvloed door externe belangen.
Officiële Relaties en Bezoeken
Wilders onderhoudt regelmatige contacten met Israëlische officials en bezoekt het land vaak. In december 2024 kondigde hij zijn aankomst in Tel Aviv aan via sociale media, met een foto en de tekst "Israël" in het Hebreeuws, vergezeld van hart-emoji's, wat zijn publieke steun benadrukt
. Zijn bezoeken zijn echter niet zonder risico's; in november 2024 lekte zijn reisagenda naar de media, wat zijn veiligheid en die van zijn beveiligingsteam in gevaar bracht, wat leidde tot een politieklacht
. Deze incidenten onderstrepen de intensiteit van zijn betrokkenheid bij Israël, maar ook de veiligheidsimplicaties ervan.
Controverses en Onderzoeken
Wilders' connecties met Israël zijn niet zonder controverse. In 2009-2010 onderzocht de AIVD zijn banden met Israël uit bezorgdheid over mogelijke invloed op zijn loyaliteit, vooral in aanloop naar verkiezingen waarin hij hoog in de peilingen stond
. Hoewel geen bewijs van ongepaste beïnvloeding werd gevonden, benadrukte dit onderzoek de diepte van zijn connecties. Israël zelf heeft in het verleden geworsteld met zijn relatie met Wilders; rond 2010 besloot de Israëlische regering afstand te nemen vanwege zijn extreemrechtse standpunten, maar later hervatten ze contact, wat illustreert hoe zijn steun voor Israël zowel gewaardeerd als problematisch is
.
Recente Ontwikkelingen en Context
Tot en met mei 2025 blijft Wilders zijn pro-Israëlische standpunten benadrukken, wat past bij zijn bredere politieke agenda tegen islamitische invloeden in Europa. Zijn recente ontmoetingen en uitspraken, zoals zijn belofte om antisemitisme te bestrijden tijdens de bijeenkomst in november 2024, tonen aan dat zijn connecties met Israël nog steeds actief en relevant zijn. Deze banden zijn echter niet zonder spanning; zijn retoriek, zoals het oproepen tot "de-islamisering" van Nederland, heeft geleid tot kritiek, zelfs van binnenlandse bondgenoten, zoals de Nederlandse premier die in mei 2025 benadrukte dat de regering niet afhankelijk is van Wilders' goedkeuring voor kritiek op Israël
.
Conclusie
Wilders' connecties met Israël zijn veelzijdig en diepgaand, variërend van persoonlijke ervaringen en financiële steun tot politieke allianties en officiële ontmoetingen. Deze banden zijn echter ook controversieel en hebben geleid tot onderzoeken en debatten over zijn loyaliteit en invloed. Zijn pro-Israëlische houding blijft een integraal onderdeel van zijn politieke identiteit, maar de complexiteit ervan, inclusief veiligheidsrisico's en internationale implicaties, maakt het een onderwerp van voortdurende discussie.