Ik had mijn stukje over de smerigste verkiezingsstrijd uit de Nederlandse geschiedenis nog niet gepost of het fascistoïde geteisem ging al los op Frans Timmermans. Ook Jeroen Pauw toonde zich voor zijn doen extreem emotioneel toen hij donderdagavond hem herhaaldelijk voor leugenaar uitmaakte in de talkshow van Renze. Dat hing samen met Timmermans’ speech voor de Verenigde Naties in juli 2014 over de raketaanval op de MH17. Die toespraak maakte aanvankelijk diepe indruk zoals blijkt uit een analyse van de retorische middelen die Timmermans gebruikte. De internationale media waren onder de indruk. Perfect antwoord oordeelde bijvoorbeeld de Huffington Post.
Daar had Pauw het bij Renze niet over. Wel over een paar zinnetjes in de speech van Timmermans over het mogelijke - let wel: mogelijke – levenseinde van de passagiers. Het gaat om deze passage:
"Since Thursday I've been thinking how horrible the final moments of their lives must have been, when they knew the plane was going down. Did they lock hands with their loved ones, did they hold their children close to their hearts, did they look each other in the eyes, one final time, in a wordless goodbye? We will never know."
Wat zegt Timmermans hier met nadruk? Wij zullen nooit weten hoe die laatste ogenblikken waren. Hij heeft wel geprobeerd zich dat voor te stellen. En wat hij dan te berde brengt is allemaal in de vragende vorm gesteld. De beschuldiging dat Timmermans hier desinformatie verspreidt, is dus vals.
Reacties mogelijk gemaakt door CComment