Het ministerie van Justitie en Veiligheid heeft buiten de Tweede Kamer om een telefoon- en data-aftapsysteem voor de politie gekocht van het omstreden Israëlische defensiebedrijf Cognyte. Het besluit werd dit jaar genomen, toen VVD-leider Dilan Yesilgöz nog minister was en premier Dick Schoof de hoogste ambtenaar op datzelfde ministerie. Dat blijkt uit onderzoek van NRC.
Het ministerie kocht het nieuwe systeem om het falen van een ander gloednieuw tapsysteem te verhullen, maar ook dit in het geniep gekochte systeem werkt tot op de dag van vandaag niet. Daardoor zit de overheid nu opgescheept met twee nieuwe, niet-werkende tapsystemen.
“Vanaf 2025 steekt het kabinet 4,5 miljoen euro per jaar in de bestrijding van antisemitisme. Daarnaast wil het harde maatregelen zoals het intrekken van het Nederlanderschap bij antisemitisch geweld combineren met preventie en onderwijs. Dat staat in de antisemitismestrategie van het kabinet tegen het opkomend antisemitisme in Nederland”, aldus de NOS vandaag. We wisten al dat het ging komen en dat het slecht zou zijn. Maar het op papier zien is een nieuwe klap in het gezicht. Onder het mom van bestrijding van antisemitisme wordt een pakket aan maatregelen voorgesteld dat vooral vrijheid inperkt.
Al in de inleiding van het plan zien we waar het misgaat: hoe wordt gekeken naar antisemitisme? Het stuk geeft een beschamend korte samenvatting van antisemitisme, met als extreem dieptepunt de Holocaust. Vervolgens gaat het meteen door naar de actualiteit.
SGP-voorman Chris Stoffer kreeg de handen op elkaar voor zijn motie waarin hij de regering oproept organisaties en personen die volgens het rapport ‘banden hebben met Hamas’, door de veiligheidsdiensten onder de loep te laten nemen. Die zouden het stempel ‘terroristisch’ moeten krijgen, zowel in Nederland als internationaal.
In de tweede motie, ingediend door BBB-leider Caroline van der Plas, wordt de regering verzocht om te ‘bevorderen dat organisaties die de vernietiging van het Israëlische volk, de Israëlische staat en daarmee het Joodse volk propageren, op de nationale sanctielijst terrorisme kunnen worden geplaatst’.
Het rijtje Kamerfracties dat voor de moties stemde was in beide gevallen hetzelfde: NSC, ChristenUnie, SGP, CDA, VVD, BBB, JA21 en PVV.
Direct nadat Israëlische supporters van Maccabi Tel Aviv in de nacht van 7 op 8 november Amsterdam terroriseerden en zich tegen Nederlandse burgers keerden, overspoelde een (pro-)Israëlische propagandacampagne de wereld. Daarin werden de gebeurtenissen geduid als een ‘antisemitische pogrom’ en een ‘Jodenjacht’ op de Israëlische supporters, door ‘Arabieren’ en ‘moslims’.
Ook zouden er in Amsterdam Israëli’s ‘gegijzeld’ worden. Israël overwoog zijn landgenoten te komen ‘ontzetten’, en een vloot vliegtuigen te sturen om hen ‘in veiligheid te brengen’. Minister van Buitenlandse Zaken Gideon Sa’ar spoedde zich op eigen gezag naar Nederland om hier het politieke sentiment naar zijn hand te zetten.
De propaganda had effect. Niet de Israëlische aanstichters kregen de schuld – hen werd een vrijgeleide geboden. Alle aandacht ging uit naar de Nederlanders die er zo heftig op reageerden. Dat is een kwestie van ‘durven benoemen’, aldus premier Dick Schoof. Het kabinet en zelfs de koning maakten excuses aan Israël, maar niet aan hun eigen burgers die door de autoriteiten aan het Israëlische geweld waren blootgesteld.
In Gaza zijn in één jaar tijd 17.000 kinderen afgeslacht. Zeventienduizend kinderen. Dát is walgelijk. In totaal zijn daar 45.000 Palestijnen vermoord. Waarvan 70% vrouwen en kinderen. Echt geen strijders. De slachting gaat dagelijks door. Zonder noemenswaardig protest van de Nederlandse regering. Zelfs wapenleveranties gaan gewoon door. Dát is walgelijk. Dan komt Maccabi Tel Aviv voor een voetbalwedstrijd tegen Ajax naar Amsterdam. Terwijl Russische sporters en supporters worden geboycot wegens de Russische invasie in Oekraïne wordt Maccabi geen strobreed in de weg gelegd. Maccabi neemt ongeveer 2.500 supporters mee. Een deel daarvan bestaat uit extreemrechtse hooligans. Fanatieke aanhangers van opperoorlogsmisdadiger Netanyahu. Zij verstoren in Israël zelfs demonstraties tegen zijn bewind. In Amsterdam laten deze lieden zich ook niet onbetuigd. Ze verbranden een Palestijnse vlag, zingen racistische anti-Arabische liederen en roepen anti-Palestijnse leuzen. Ze slopen een taxi. Een van origine joodse commentatrice van BBC World noemt hun gedrag schandalig. Amsterdamse taxichauffeurs en tegenstanders van de massamoord in Gaza komen in het geweer. Van een ordentelijke demonstratie tegen de Maccabi-bende komt het niet. Kleine groepen protesteren op meerdere plaatsen. Sommigen zoeken de confrontatie. Het komt tot gewelddaden. Het opjagen van individuele Israëliërs is onverkwikkelijk en afkeurenswaardig. Ook walgelijk. Maar de woede van de demonstranten is begrijpelijk. Zeventienduizend kinderen… Provocaties…
De Israëlische reactie blijft niet uit. Bedreven in het exploiteren van een slachtofferrol wordt de vlucht van twee vliegtuigen met medische teams en geneesmiddelen voorbereid. Netanyahu vergelijkt het gebeuren in Amsterdam met de Kristallnacht. Ook de Nederlandse autoriteiten gaan daarin mee.
Over het geweld in Amsterdam deze week kunnen we kort zijn: dat wijzen we af. Geweld is geen oplossing. Wat The Rights Forum tegelijkertijd diep schokt, is de manier waarop de gebeurtenissen door het merendeel van de politici zonder meer worden geframed als antisemitisch geweld, zonder een bredere context te schetsen. Die context gaat wat ons betreft verder dan de ernstige provocaties van de Maccabi Tel Aviv-supporters voorafgaand aan het geweld van Amsterdamse jongeren.
De bredere context is natuurlijk het buitenproportionele Israëlische geweld in Palestina, met etnische zuiveringen op de Westelijke Jordaanoever en een genocide in Gaza. Nederland steunt dat geweld en doet niets om het te stoppen. Sterker nog: Nederland steunt Israël onvoorwaardelijk, wil – ondanks een rechterlijke uitspraak – wapens aan Israël blijven leveren en weigert de oproep van het Internationaal Gerechtshof om alles te doen om genocide te stoppen, te respecteren.
De politie heeft een onderzoek ingesteld naar politiegeweld tegen vrijgelaten pro-Palestina-demonstranten, meldt de NOS. Op beelden is te zien hoe ME’ers de vreedzame activisten slaan, kort nadat ze aan de rand van de stad uit een bus zijn gezet.
Ramsey Nasr moet niets hebben van antisemitisme. “Alleen al van het woord jodenjacht draait mijn maag om”, vertelt hij in een nieuwe video op Instagram. Hij noemt het walgelijk dat Israëliërs in de Amsterdamse binnenstad om hun paspoorten zijn gevraagd en dat zij het doelwit werden van hit-and-run-acties.
Maar hij heeft ook nog wel wat vragen over het doorgaan van de wedstrijd Ajax - Maccabi Tel Aviv. Waarom mocht die club naar Amsterdam komen, terwijl de achterban bekend staat om het gebruikmaken van geweld tegen Arabieren en pro-Palestijnen?
“Maccabi heeft een diepe band met het Israëlische leger, getuige de spreekkoren: ‘Dood aan de Arabieren’, ‘We zullen de Arabieren vertrappen’, ‘Het IDF zal overwinnen en de Arabieren neuken’, ‘Gaza is een kerkhof, wij zijn het leger van God’, ‘We zullen Gaza platbranden’ en tot slot: ‘Waarom is er geen school in Gaza? Omdat er geen kinderen meer over zijn?’ Veel supporters zijn zelf IDF-soldaten die dienen in Gaza en in Amsterdam een paar dagen stoom kwamen afblazen.”
Extreem rechts is er inmiddels in geslaagd om de discussie niet langer te laten gaan over wat er nu exact is gebeurd tijdens de rellen van afgelopen woensdag en donderdag want de vermeende slachtoffers, de Israëliërs, bleken toch steeds meer ook daders te zijn geweest.
De rellen gingen niet over antisemitisme, de paar mensen die wat letsel hebben opgelopen waren bovendien Israelische joden en geen joodse Amsterdammers.
Toch blijkt joods Amsterdam nu benauwd te zijn om ook te grazen te worden genomen. We doen nu net of dat alleen een groep jongeren met een migratie-achtergrond is aan te rekenen, of erger nog, zo ongeveer de gehele moslimgemeenschap. Ik denk dat de joodse Amsterdammers eerder de Maccabi Israeliers moeten 'bedanken' voor de angst die zij zeggen nu te ervaren.
Maar de aanstichters van deze ellende zitten weer veilig thuis in Tel Aviv of op hun legerbasis in Gaza of Libanon en hun woede aan deze groep joden adresseren werkt dan voor de conservatief joodse/zionistische gemeenschap, die zich niet zomaar hun slachtofferschap wil laten afpakken, dan contra productief. De 'vijand' hoort natuurlijk wel de op de vernietiging van Israel uit zijnde moslim te zijn en niet een andere jood, maar dan een Israelische.
Waarom hoor ik nieemand in de Kamer het bovenstaande voor het voetlicht brengen maar lopen de mensen in de Kamer waarvan wij hier vinden dat die over het algemeen over 'common sense' beschikken, ook wel erg makkelijk in deze door 'CIDI-Nederland' (voor de gelegenheid inclusief Wilders) gezette val om het 'antisemitisme' moeiteloos te koppelen aan een - beweerdelijk - maatschappelijk probleem in plaats van aan de oorlog in Gaza.
Een reconstructie:
“Een buitengewoon scherp en verhelderend opiniestuk van Angélique Eijpe en Shimon Pinto in NRC van 12 november.
Dat frame werd vervolgens in alle internationale media herhaald.
Israëlische ministers en hoogwaardigheidsbekleders werden ingevlogen om namens de hooligans slachtofferschap op te eisen terwijl Nederlandse politici het boetekleed aantrokken.
Absurder maar ook kwalijker dan dit kan het niet worden.
Het leek er daarbij sterk op dat niet het kabinet maar PVV-fractievoorzitter in de Tweede Kamer Geert Wilders hier de teugels in handen had.
Vanuit onze eigen familieachtergrond weten we dat de Nederlandse geschiedenis duister is wat betreft de vervolging van Joodse burgers tijdens de Duitse bezetting 85 jaar geleden.
In geen ander land in West-Europa werden percentueel zoveel Joodse inwoners afgevoerd.
Dit was alleen mogelijk als gevolg van de medewerking van Nederlandse instituties.
Bewustzijn op dat vlak is essentieel.
En juist dergelijk bewustzijn zou duidelijk moeten maken dat hier deze zwarte pagina uit onze geschiedenis wordt misbruikt door diegenen die nu het lef hebben om in Amsterdam de genocide in Gaza te verheerlijken. Zij eisen zelf de rol van slachtoffer op om de voort durende de-facto genocide in Gaza te legitimeren.
Dat dit de Israëlische inzet is valt te verklaren in de huidige context.
Maar dat regeringspartijen en vrijwel alle media zich voor dit Israëlische propaganda-karretje hebben laten spannen is onvergeeflijk.
Dit toont aan dat dubbele standaarden en racisme hoogtij vieren in onze politiek en maatschappij.
En het toont aan dat we, als het er op aankomt, de lessen van 85 jaar terug niet hebben geleerd en nu weer in genocidale medeplichtigheid vervallen. History will not be kind. Wederom."
Het kabinet staat onvoldoende voor het vak burgerschap. De toets werd afgelopen dagen afgenomen en die werd niet gehaald. De vaardigheden, die we van alle leerlingen in het onderwijs vragen, beheerst dit kabinet zelf niet. Dat is mijn trieste conclusie in de aanloop naar het Kamerdebat vandaag over antisemitisme. De vaardigheden waar het over gaat zijn duidelijk omschreven in de recent gepubliceerde kerndoelen burgerschap. “De leerling geeft aan hoe diens handelen verbonden is met democratische waarden”, zo luidt één van de kerndoelen. Daar hoort kennis bij over democratische waarden, maar ook het kunnen “reflecteren op de effecten van het eigen handelen op de omgeving en het welzijn van anderen, nu en in de toekomst.” De leerling moet ook weten wanneer iets discriminerend of stigmatiserend is. Een kabinet dat de verschrikkelijke antisemitische uitspattingen van vorige week relateert aan mislukte integratie van grote groepen Nederlanders en stelt dat islamitische jongeren “voor een heel groot deel niet onze normen en waarden onderschrijven”, weet niet wanneer iets discriminerend of stigmatiserend werkt en reflecteert duidelijk niet op de effecten van het eigen handelen op de omgeving en het welzijn van anderen. Een onvoldoende dus. De premier probeert ondertussen de onvoldoende angstvallig weg te poetsen. Na de bijeenkomst gisteren op het Catshuis zei Schoof dat het niet de bedoeling is om groepen jongeren voor het hoofd te stoten. De gedane uitspraken en de foute link met mislukte integratie worden echter niet herroepen. De onvoldoende blijft dus staan. Ondertussen is het kwaad al geschied. Het burgerschapsonderwijs, waar leraren elke dag vorm en inhoud aan geven, wordt door dit kabinet ondermijnd. Het werk van schoolleiders en leraren om groepen die elkaar veroordelen respect en begrip voor elkaar bij te brengen, wordt moeilijker gemaakt. Twee weken terug was ik samen met mijn vader in het Holocaust-museum. Ik heb daar twee lessen geleerd. Ten eerste dat elke vorm van antisemitisme actief bestreden moet worden en dat we allemaal een verantwoordelijkheid hebben om ervoor te zorgen dat joden in ons land veilig zijn. Ten tweede dat vervolging altijd begint met het stigmatiseren en apart zetten van bevolkingsgroepen op basis van hun religie of afkomst. Het dieptrieste is dat dit kabinet antisemitisme meent te kunnen bestrijden door andere groepen te stigmatiseren. Het wordt tijd voor een herkansing.
(Henk Hagoort, voorzitter VO-raad op LinkedIn)
Alle reacties:
11
Ik zat in Duitsland tijdens deze rellen. Op de Duitse TV werd gelukkig wel belicht wat er vooraf was gegaan. Deze Israëlische hooligans kregen een pak slaag van Amsterdammers omdat ze omstanders in het gezicht spuugden, Palestijnse vlaggen verscheurden en een taxichauffeur molesteerden. De kindermoord in Gaza ...verkrachting van Arabische vrouwen met trots gescandeerd. Waarom greep de politie eigenlijk niet in? ... En de Nederlandse media??? Die ging grotendeels mee in het frame dat deze groep onschuldige Israëlische voetballiefhebbers vervolgd en opgejaagd werd. Gelukkig durft de pers nu in Nederland ook te belichten wat eraan vooraf ging ...lees dat alstublieft...
Maandagavond: 11-11-2024 op tv: Israëlische soldaten, vier, hebben een Palestijnse jongen in de greep en martelen hem door met een steen op hem te beuken, vooral zijn schouder wordt aan puin geslagen.
Het moet ongeveer 1968 zijn en er bestaan foto’s van die de wereldpers schokten. Er waren die dag Vlaardingse gementeraadsleden op bezoek in Nabloes, zoals Remi Poppe, van de SP, later jarenlang Tweedekamerlid. Hij en anderen laten in het programma diverse knipsels over hetzelfde zien. Nabloes is de grootste Palestijnse stad op de zg. West-Bank.
Ik heb zaterdagavond meegedaan aan de herdenking van de Kristallnacht bij de Stopera, Geen enkele wanklank. Heb daar gesproken en kreeg zelfs een applausje. Heen en teruglopend door de Jodenbreestraat, via de Nieuwendijk, geen enkele wanklank.
Uiteraard vind ik de aanvallen op Israëli’s – of het ook ‘Joden’ waren is vraag twee – in Amsterdam stuitend. Maar verbaasd ben ik niet, woedend evenmin, en Schoof, zielige populist die een wit voetje bij de Grote Popu- en PeeVauVauFührer wil halen – bewijst dat hij echt niet deugt. Ik heb in Amsterdam véél en véél ergere rellen meegemaakt.
Over het geweld in Amsterdam deze week kunnen we kort zijn: dat wijzen we af. Geweld is geen oplossing. Wat The Rights Forum tegelijkertijd diep schokt, is de manier waarop de gebeurtenissen door het merendeel van de politici zonder meer worden geframed als antisemitisch geweld, zonder een bredere context te schetsen. Die context gaat wat ons betreft verder dan de ernstige provocaties van de Maccabi Tel Aviv-supporters voorafgaand aan het geweld van Amsterdamse jongeren.
De bredere context is natuurlijk het buitenproportionele Israëlische geweld in Palestina, met etnische zuiveringen op de Westelijke Jordaanoever en een genocide in Gaza. Nederland steunt dat geweld en doet niets om het te stoppen. Sterker nog: Nederland steunt Israël onvoorwaardelijk, wil – ondanks een rechterlijke uitspraak – wapens aan Israël blijven leveren en weigert de oproep van het Internationaal Gerechtshof om alles te doen om genocide te stoppen, te respecteren.
Al meer dan een jaar zit ik naar de meest onbeschrijfelijke horror in Gaza te kijken. Sinds ik in 2004 in de Gazastrook ging werken met getraumatiseerde jongeren, maakte ik oorlog na oorlog mee: in 2008, in 2009, in 2012, in 2014.
Het trauma van de Holocaust was niet weg met het stichten van de staat Israël, het werd gewoon doorgegeven aan een ander volk: De Palestijnen. Zij moesten 70 jaar lang de vernedering, de deportatie en het uitmoorden ondergaan die het Joodse volk ten deel was gevallen in de Tweede Wereldoorlog.
Toen de aanslag op 7 oktober plaatsvond was dat voor mij geen verrassing. Eerder een gevolg van iets wat al jaren gaande was; het slachtoffer - het joodse volk in Israël - was de beul geworden. En het nieuwe slachtoffer - de bevolking in Gaza - sloeg terug.
Wat mij verbaasde was de reactie van Nederlandse regering: ‘We staan pal achter Israël. Israël heeft het recht zichzelf te verdedigen,’ klonk het maandenlang. Blijkbaar durfden we - uit schuldbesef over de tweede wereldoorlog - de Israëlische regering niet ter verantwoording roepen, uit angst voor antisemiet te worden versleten. Daarmee werden we impliciet medeplichtig aan de massamoord die plaatsvond in de Gazastrook. We sloten onze ogen voor het leed. Opnieuw.
Wat onze politici niet wilden zien, wat Israeli’s niet willen zien, en wat de Amerikaanse regering niet wilde zien, was dagelijks op zenders als Aljazeera te zien. En op mijn mobiel via berichten van bevriende journalisten uit Gaza: Verschrikkelijke beelden van moordpartijen, wraak en martelpraktijken uitgevoerd door het Israelische leger. Iedere moslim, in het Middden Oosten en in Nederland, weet waar ik over spreek. En veel Nederlanders gelukkig ook.
Wat alles compliceert is dat in ons land al jarenlang de haat tegen moslims wordt aangewakkerd. Geert Wilders is net Wormtong, de kwade raadgever uit Lord of the Rings. Net als Netanyahu in Israël en Trump in Amerika doet hij er alles aan om de moslims in een kwaad daglicht te zetten. Net als in de aanloop naar de 2e wereldoorlog zaait hij haat en verdeeldheid en geeft vervolgens linkse politici de schuld. Het was slechts wachten op een aanleiding om zijn ultieme boodschap te prediken: ‘Alle moslims - het tuig - het land uit.’ En daarmee herhalen we wat we ooit gedaan hebben met de Joden.
Laten we niet meegaan in deze opruiende moslimhaat, noch ons laten verleiden tot antisemitisme. In plaats daarvan moeten we leren ons te verzoenen met beide kampen.
En laten we onze eigen naïviteit onder ogen zien. Als je een israëlische voetbalploeg in deze tijd uitnodigt en geen rekening houdt met de jonge moslims in Amsterdam, noch met de kwetsbare joodse Amsterdamse bevolking, dan heb je een bord voor je kop. De oetepetoet van een terrorismebestrijder die hier goedkeurig voor heeft gegeven kan zijn baan opzeggen. Of eerst een keer meegaan naar het Midden Oosten om het ABC van het conflict te leren.
En wat betreft onze stad, die zoveel blaam krijgt:
Amsterdam, laat je niet gek maken. Laat je niet meesleuren in de emoties en de strijd. Blijf je neutraliteit behouden. Laat je oren niet hangen naar Netanyahu of Wilders, die hier hun voordeel en gelijk uit willen halen. Ja, in Amsterdam zijn meer dan 80.000 Joden afgevoerd en op verschrikkelijke wijze afgemaakt in de Tweede Wereldoorlog. Dat mag niet verbloemen dat Israël een zelfde soort massamoord aan het uitvoeren is op de Palestijnse bevolking. Sterker nog: laten we ons hoofd fier rechtop houden, en met eensgezinde mond zeggen: ‘Nooit meer! Niet voor de Joden, niet voor de Palestijnen.’
Ton van der Kroon
____
PS. en Geert, blijf met je p*ten van onze burgemeester af
Bender is een razendpopulair internetfenomeen waar de meeste mensen die in de vorige eeuw zijn geboren nog nooit van gehoord hebben. De tiener trekt er op uit met camera en gaat de werkelijkheid te lijf met een scherpe onbevangenheid. Zo ook in Amsterdam toen daar deze week een grote groep Israëlische hooligans neerstreek. Bender ging naar de ArenA en reisde met de groep 'supporters' mee terug naar het centrum van Amsterdam. Bender toont hoe de hooligans, veelal militair getraind, midden in de nacht de binnenstad onveilig maken. Ze bewapenen zich met bouwmaterialen en stenen en plegen angstaanjagend geweld. Voorbijgangers maken zich gillend uit de voeten. Bender zelf wordt gedwongen de camera uit te zetten door een dreigende Israëli. Hij spreekt van een "levensgevaarlijke" situatie.
In de Gazastrook heeft Israëls nietsontziende geweld een jaar lang ongehinderd kunnen voortduren. Intussen zijn ruim 41 duizend Palestijnen gedood, onder wie ten minste 15 duizend kinderen. Minstens tienduizend slachtoffers liggen nog onder het puin. Experts vrezen dat het dodental zal oplopen tot 186 duizend of nog (veel) hoger.
In Gaza worden oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid gepleegd. Het Internationaal Gerechtshof legde Israël tot drie maal toe bindende maatregelen op om een genocide op de Palestijnen te voorkomen. Israël schond ze alle drie en volhardt in zijn geweld. Israëls bondgenoten kijken passief toe. Ook de Nederlandse regering steekt geen vinger uit.
Als het kabinet valt, dan zullen de andere partijen er alles aan doen om NSC de schuld in de schoenen te schuiven. Dat valt op te maken uit twee publicaties van De Telegraaf en Nieuwsuur. De Telegraaf, die al vanaf het begin van de formatie vindt dat NSC niet (extreem)rechts genoeg is, schrijft op gezag van coalitiebronnen dat de partij van Pieter Omtzigt het ‘asieldossier saboteert’.
“In de coalitie klinken beschuldigingen aan het adres van NSC over sabotage op het asieldossier. Er wordt gesproken over pogingen om ’dingen prematuur kapot te maken’. „Als nieuwe asielinformatie zou worden gedeeld met NSC, wordt alles stuk gelekt.” Vooral minister Judith Uitermark (Binnenlandse Zaken) wordt door haar coalitiepartners met argusogen bekeken. (…) Dat Uitermark grote moeite heeft met de ’noodwetdiscussie’ wordt evenwel niet onder stoelen of banken gestoken. Ze zou er ’nog geharnaster’ in zitten dan haar partijleider Pieter Omtzigt, die de noodwet eigenlijk ook niet wil.”
Op 6 en 7 november daalden fascistische knokploegen van Maccabi Tel Aviv neer in de straten van Amsterdam en scandeerden ze trots over vermoorde kinderen in Gaza, terwijl ze huizen, voorbijgangers en taxichauffeurs aanvielen die pro-Palestijns of Arabisch leken. Toen de politie er niet in slaagde haar eigen burgers te beschermen, namen sommigen het heft in eigen handen en begonnen
