Het staakt-het-vuren dat 19 januari inging heeft definitief plaatsgemaakt voor hervatting van de Israëlische genocide op de Palestijnse bevolking van Gaza. Hoe kwam het zo ver?
- Het staakt-het-vuren bestond uit drie fasen, die de uitruil van gegijzelden, onbeperkte aanvoer van hulp, terugtrekking van Israël uit Gaza, een definitief einde aan het geweld, en de start van de wederopbouw tot doel hadden. Tijdens de eerste fase – 19 januari tot 2 maart – moesten de details van de tweede worden overeengekomen.
- Dat traject is door Israël gesaboteerd. Eerst door terug te komen op de terugtrekking van het Israëlische leger. En op 2 maart sloot Israël de landstrook hermetisch af voor de aanvoer van water, voedsel, medicijnen, brandstof en humanitaire hulp, een week later gevolgd door de elektriciteitstoevoer. Zo werden de voorwaarden voor de tweede fase eenzijdig van de agenda geduwd.
- Om dit aan de wereld – en het Israëlische publiek – te kunnen verkopen lanceerden de Amerikanen vlak voor 2 maart een ‘oplossing’, die neerkwam op de verdere uitwisseling van gegijzelden zonder de genoemde voorwaarden. Hamas ging niet akkoord en kreeg vervolgens de schuld van het mislukken. Volgens de Israëlisch-Amerikaanse retoriek riepen de Palestijnen daarmee hun uithongering over zichzelf af. De EU sloot zich bij dat opzetje aan.
- Lees verder
