Glop magazine maakt linkse informatie en relevant nieuws op internet beter toegankelijk. We proberen een gidsfunctie te zijn voor onze lezers door ze op de hoogte te houden van nieuws- en achtergrondartikelen die relevant zijn voor links Nederland
Uit de nationale en internationale media maken we zo vaak als kan een selectie van relevante artikelen, zowel van commentaren als van nieuwsberichten en achtergrondverhalen. We volgen dagbladen, tijdschriften en blogs, variërend van Socialisme.nu, Konfrontatie, Krapuul, Doorbraak, De Groene, Die Tageszeizung, Joke Kaviaar en tal van aktiegroepen en persoonlijke blogs. We maken een korte inhoudsverwijzing gevolgd door een doorleeslink naar het oorspronkelijke artikel. Ook proberen we een linkgids te maken en een blog met commentaar op het actuele nieuws.

Over glop magazine

Home

Gegevens
Categorie: Uncategorised
Hits: 1070

klimaatmars12november

Schrijf reactie (0 Reacties)

Gegevens
Categorie: Uncategorised
Hits: 711
Afgelopen week was afschuwelijk, in de eerste plaats voor alle burgerslachtoffers en hun geliefden. Niet alleen moesten Palestijnen en Israëliërs hun families begraven, ze moesten ook nog dealen met politiek die letterlijk over lijken wordt gevoerd.
Op een goede vraag van Esther Ouwehand in de Kamer over de bloedige geschiedenis van Israël en Palestina zei Rutte dat nu niet het moment is voor context. Maar juist nu is het moment voor context, dat had het vanaf het begin al moeten zijn. Want zonder rechtvaardigheid is vrede ver weg en blijven onschuldige mensen de rekening betalen met hun leven.
Context is namelijk geen ontkenning van de afschuwelijke daden door Hamas afgelopen weekend. Context is het erkennen waar die vandaan komen, namelijk het handelen van de Israelische regering, ook tegen de zin van vele Israëliërs en joodse mensen in: structurele bezetting en onderdrukking, schending van mensenrechten en internationale wetten, afpakken van sleutels, bouwen van muren.
Deze ‘oorlog’ is niet plots begonnen, hij is al 75 jaar bezig.
En die context heb ik consequent gemist in de uitingen van afgelopen week. Ook door mijn eigen partij.
Toen ik zo’n drie jaar geleden overwoog me kandidaat te stellen voor GroenLinks, nam ik heel veel dingen in overweging. Een daarvan was het standpunt rondom Israël en Palestina. GroenLinks was een van de weinige partijen die durfde te wijzen op de schendingen door Israël, en daar ben ik ontzettend trots op. Ik heb namelijk van dichtbij gezien welke prijs mijn collega Kamerleden daarvoor hebben moeten betalen op dit dossier en ben hen daar dankbaar voor. Dit zijn de momenten waarop we als politici morele grenzen kunnen bewaken. Durven zeggen waar het écht over gaat, ook als het moeilijk is.
De afgelopen week heb ik intern meerdere malen het gesprek hierover gevoerd binnen de fractie en met collega’s gedeeld dat ik dit belangrijke deel van het verhaal mis. Niet alleen werd consequent de voorgeschiedenis zoals de Nakba niet genoemd, maar zelfs de illegale bezettingen van de afgelopen jaren kwamen er niet in voor.
Gesprekken om daar zelf geluid aan te geven waren ook niet constructief en partijdemocratie was op sommige momenten ver te zoeken. En dat terwijl onze leden juist op dit punt altijd vocaal zijn geweest en er ruimte voor was, ook zoiets wat ik ontzettend mooi vind van GroenLinks.
Dit is niet meer de partij waar ik besloot Kamerlid voor te worden, dit is niet meer de partij waar ik Kamerlid voor wil zijn.
Daarom heb ik besloten mij terug te trekken van de kandidatenlijst voor de volgende verkiezingen. Ik zal nog wel op GroenLinks/PvdA stemmen, omdat ik nog altijd geloof dat dat beter voor Nederland is. Ik hoop dat heel veel van jullie dat ook zullen blijven doen, veel dank aan al m’n collegae waar ik de afgelopen drie jaar mee heb samengewerkt. Kamerleden, alle medewerkers en m’n superfijne team, maar ook politici van andere partijen en de lieve schoonmakers die hun kantoor hadden op dezelfde gang als waar ik zit.
En dan jullie. Met tranen in m’n ogen typ ik dit, omdat ik ook op zo’n moment jullie liefde en support voel. Pff, lieverds, what a ride. Ik kan nog niet alle woorden vinden, maar wel dit.
Afgelopen drie jaar heb ik met jullie en dankzij jullie veel kunnen bereiken, en daar ben ik zo, zo, zo trots op. Wij hebben laten zien wat het betekent om samen op te staan, voor hoop boven haat, van de Kamer tot de straat. Het kan.
Dank jullie wel.
Schrijf reactie (0 Reacties)

Gegevens
Categorie: Uncategorised
Hits: 1214

De verschrikkelijke aanslagen in Israël zijn de onvermijdelijke uitkomst van decennia falende internationale politiek. Het aanpakken van de grondoorzaken van het conflict en het respecteren van de rechten van alle betrokkenen dienen nu prioriteit te krijgen. Maak niet dezelfde fouten als voorheen, waarschuwt The Rights Forum.

Woorden schieten tekort om de gruwelijke terreurdaden te beschrijven waarvan we dit weekend getuige zijn geweest. De aanval van Hamas op Israëlische burgers tart elke verbeelding en verdient scherpe veroordeling.

De schok die de aanval teweeg heeft gebracht wordt vergeleken met de verbijstering die volgde op de aanslagen van 11 september 2001. Daarin ligt een kostbare les besloten. Want destijds leidde de geschoktheid niet tot leiderschap en broodnodige analyse, maar tot wilde retoriek en ondoordacht handelen waarvan de gevolgen nog nadreunen. Oorzaken werden niet geadresseerd en het geweld stapelde zich op – in Afghanistan, Irak en elders.

Onze leiders hebben de plicht om te voorkomen dat diezelfde fout opnieuw wordt gemaakt. Dat lijkt niet te gebeuren. Zo stelde premier Rutte dat het geweld van Hamas ‘zonder aanleiding’ plaatsvond. En beweerde minister Yesilgöz dat het nu geen pas geeft om de oorzaken te analyseren. Onder het mom dat ‘Israël het recht heeft zich te verdedigen’ lijkt eens te meer ruim baan te worden gegeven aan disproportioneel Israëlisch geweld.

Daarmee zetten zij de trend voort die juist tot de aanslagen van Hamas heeft geleid. De onwil om de grondoorzaken van het ‘conflict’ te analyseren en de rechten van de partijen in gelijke mate te honoreren hebben een situatie gecreëerd waarin voor de Palestijnen geen zicht meer bestaat op een toekomst.

De situatie in de Gazastrook geldt als voorbeeld bij uitstek. Daar leven 2,1 miljoen Palestijnen, onder wie anderhalf miljoen (nazaten van) vluchtelingen, opgepropt in een humanitaire hel, blootgesteld aan een al 16 jaar durende wurgende blokkade en repeterend zwaar geweld dat grote delen van de Gazastrook in puin heeft gelegd. Vreedzame protesten zoals de Grote Mars van Terugkeer werden door Israël beantwoord met een kogelregen, met honderden doden en tienduizenden gewonden als gevolg.

Lees verder

Schrijf reactie (0 Reacties)

Gegevens
Categorie: Uncategorised
Hits: 1645

Het kabinet viel vanwege onenigheid over het beperken van asielmigratie. Alleen asielzoekers bedreigd met vervolging zouden nog de a-status krijgen. Asielzoekers op de vlucht voor een algemeen gevaar zoals oorlog krijgen slechts de b-status. De VVD wilde voor deze groep alleen nog maar een kort verblijfsrecht zonder recht op gezinshereniging. Coalitiepartijen D66 en ChristenUnie vonden dit te streng en dus maakte Rutte er een eind aan.

Moest het kabinet hier per se over vallen? Politicoloog en onderzoeker Ewoud Butter heeft zijn bedenkingen. In ons magazine betoogt hij dat de val van het kabinet-Rutte te maken had met verkeerde beeldvorming over een zogenaamde asielcrisis. De VVD, die de stekker uit het kabinet trok, liet zich leiden door een struikelstrategie. Vlak na de kabinetsval beweerde VVD-coryfee Henk Kamp bij Nieuwsuur dat zich vorig jaar 400.000 immigranten in Nederland vestigden. Hij ‘vergat’ erbij te zeggen dat in hetzelfde jaar 170.000 mensen het land verlieten. Hij suggereerde bovendien dat het voornamelijk om asielzoekers ging, terwijl de overgrote meerderheid van de immigranten naar Nederland komt als arbeidsmigrant, expat of student. Of ze maken gebruik van het vrij reizen binnen de Europese Unie, of komen hier wonen om te trouwen met een Nederlandse partner.

Lees verder

Schrijf reactie (1 Reacties)
  1. Rechts heeft inhoudelijk niets tegen Frans Timmermans in te brengen
  2. De kogels, knuppels, bommen en pogroms komen van Rechts
  3. Hoe de KEI-week dankzij Caroline van der Plas onderwerp van een landelijke woke-rel wordt
  4. De angstporno van vrijheidsstrijders

Pagina 1 van 8

Main Menu

Aktie agenda

Previous YearPrevious MonthNext YearNext Month
November 2023
ma di wo do vr za zo
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30